|
|
|
|
|
.:PODRÓŻOWANIE, ZWIEDZANIE I POZNAWANIE ŚWIATA I LUDZI
W DNIU ŚWIĘTA SZKOŁY W MARUSZYNIE DOLNEJ
:.
|
|
PODRÓŻOWANIE, ZWIEDZANIE I POZNAWANIE ŚWIATA I LUDZI
W DNIU ŚWIĘTA SZKOŁY W MARUSZYNIE DOLNEJ
Patronem szkoły jest św. Jan Kanty – wzorowy uczeń, nauczyciel, profesor, kapłan, jednym słowem wzorowy człowiek. Wielokrotnie o wielkości Jana z Kęt wypowiadał się Ojciec Święty Jan Paweł II. Powiedział w swojej konstytucji apostolskiej o uniwersytetach katolickich, że św. Jan Kanty jest wzorem takiego nauczyciela, który ze swego życia potrafił stworzyć znakomitą syntezę wiedzy i świętości.. Jan Kanty czynił dobro i przez to wyzwalał dobro u innych. Według starych zapisków kronikarskich dowiadujemy się, że św. Jan Kanty otrzymał od ogrodnika duży kosz pięknych, czerwonych jabłek. Zastanawiał się - co z nimi zrobić?. Sam ich nie zjem - pomyślał. Przecież w Krakowie jest dużo ludzi biedniejszych ode mnie. Przesłał te jabłka przez studenta biednemu szewcowi, który miał kilkoro dzieci. Szewc dał każdemu z dzieci po jabłuszku, a resztę oddał choremu krawcowi. Krawiec przesłał w prezencie jabłka sąsiadce staruszce. Sąsiadka pomyślała sobie: Ja już jestem stara, wystarczy mi więc kawałek chleba i garnuszek mleka. Prześlę te jabłka profesorowi Janowi z Kęt. Kosz z częścią jabłek powrócił do św. Jana Kantego. Wniosek z tego wydarzenia jest oczywisty - fala dobra zawsze powraca.
My tu w Maruszynie wiemy, że nasz Patron był człowiekiem dobrym, mądrym, pracowitym, uczciwym, wspierającym potrzebujących, który nade wszystko umiłował naukę
i przez całe życie ją pogłębiał, przekazywał i jej służył. Cóż więcej można dodać? Wystarczy, abyśmy podobnie jak św. Jan Kanty starali się być ludźmi dobrymi, mądrymi, pracowitymi, uczciwymi, dostrzegającymi problemy drugiego człowieka. Wystarczy, abyśmy się uczyli i umieli korzystać z dobrodziejstw nauki, abyśmy wykorzystywali swoja wiedzę do poprawy własnego życia i do służby drugiemu człowiekowi. Niech będzie tak, jak Anetka Bednarz, absolwentka naszej szkoły napisała w swoim wierszu o Janie z Kęt :
„Nauczyłeś nas miłować,
By wraz z Tobą móc królować
A my wdzięczni Tobie Janie
Zawsze staniemy na Twe wezwanie”.
Maruszyna, to wieś szczególnie zaszczycona przez wielkich Polaków. Św. Jan z Kęt i św. Stanisław Kostka są patronami szkół na stałe tu „zamieszkującymi”, a Ojciec Święty Jan Paweł II z racji pielgrzymki w 1997 roku przez Maruszynę na stałe zamieszkał w sercach mieszkańców Maruszyny. Łączy ich wszystkich umiłowanie Boga, prawdy
i wiedzy. Łączy ich podróżowanie (pielgrzymowanie) w celu poznania świata i ludzi. Dwudziestego października 2010 roku uczniowie ze szkoły w Maruszynie Dolnej wraz ze swoimi nauczycielami i rodzicami .wyruszyli w podróż do Sanktuarium Maryjnego w Ludźmierzu w celu poznania historii tego świętego miejsca i poznania ludzi, którym to miejsce zawdzięcza swoją wielkość. To miejsce szczególnie zapisało się w historii życia i działalności Jana Pawła II – papieża. To właśnie w Ludźmierzu 28 lipca 1963 roku podczas koronacji Matka Boska Ludźmierska symbolicznie „przekazała władzę nad Kościołem” ówczesnemu biskupowi krakowskiemu Karolowi Wojtyle. Uczniowie poznali wiele tajników tego miejsca dzięki prelekcji siostry zakonnej oraz dzięki projekcji filmu dokumentalnego, przedstawiającego historię tego miejsca.
W tym dniu w Ludźmierzu uczestniczyliśmy we Mszy św. odprawionej prze Ks. Proboszcza Adama Stawarza. Uczniowie klas pierwszych szkoły podstawowej i gimnazjum w Ogrodzie Różańcowym, przed pomnikiem Jana Pawła II złożyli ślubowanie na sztandar szkoły. Akt ślubowania przyjął dyrektor szkoły – Jan Królczyk, Pogratulował uczniom
i wychowawcom i złożył życzenia dalszej owocnej pracy i nauki. Takie dni się pamięta i wspomina, o tym opowiada się swoim dzieciom.
Te wspaniałe wydarzenia kształcące i wychowujące są możliwe dzięki współpracy wszystkich ludzi, mających wpływ na kształt i zakres oddziaływań wychowawczych w naszej szkole, a także dzięki mądrej polityce władz lokalnych, wskazujących kierunki pracy szkół i poprawiających ich bazę. Sala gimnastyczna w Maruszynie Dolnej to jest to, co udało się Wójtowi Stanisławowi Ślimakowi najbardziej. Dziękujemy.
(ZS)
|
|
|
