|
|
|
|
|
.:
„LEGENDY TYNIECKIE”
:.
|
|
„LEGENDY TYNIECKIE”
W dniu 20 listopada 2010 roku uczniowie ze Szkoły Podstawowej w Borze uczestniczyli w wycieczce do Tyńca i Krakowa. Wycieczka odbyła się w ramach realizacji projektu finansowanego z funduszy Gminnej Komisji Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych Gminy Szaflary pod nazwą „Umiem spędzać wolny czas”.
W Tyńcu w murach Opactwa Benedyktynów dzieci zwiedziły muzeum i wzięły udział w warsztatach pod nazwą „Legendy tynieckie”. Zwiedzanie muzeum, które mieści się w podziemiach klasztoru miało bardzo atrakcyjną formę. Uczniowie otrzymali zdjęcia wybranych eksponatów, mieli je odszukać, zapoznać się z informacjami znajdującymi się obok gabloty i umieścić zdjęcie na osi czasu. Później zebrani wokół tej osi wysłuchali opowieści o historii klasztoru. Następnie podzieleni na grupy otrzymali „rozsypankę”, z której mieli ułożyć logiczny tekst legendy, a następnie zaprezentować ją reszcie uczestników wycieczki w postaci krótkiego przedstawienia. Na koniec każdy uczeń wykonał kukiełkę przedstawiającą wybraną przez siebie postać z usłyszanych legend.
Kolejnym etapem wycieczki był Kopiec Kościuszki. Po zapoznaniu się z historią powstania Kopca cała grupa wyszła na szczyt, aby podziwiać Kraków, który leżał u naszych stóp. Uczniowie mieli także okazję zobaczyć na własne oczy pozostałości po ulewnych powodziowych deszczach, które miały miejsce na początku lata 1997 r. Spowodowały one gwałtowną erozję stoków Kopca Kościuszki. Cała bryła Kopca od wierzchołka zaczęła rozpadać się pękając przez pół. Wydawało się, że ta narodowa pamiątka przestanie istnieć. Trzeba było włożyć wiele wysiłku, aby doprowadzić go do stanu dzisiejszego.
Wielką atrakcją dla dzieciaków okazało się Muzeum Inżynierii Miejskiej, które zwiedziliśmy w dalszej kolejności pobytu w Krakowie. Oprócz wystaw stacjonarnych, po których oprowadzono grupę, uczniowie mogli osobiście sprawdzić jak wielkie znaczenie w życiu ma koło. Zabawa była fantastyczna. Uczniowie opuszczali muzeum z żalem i pragnieniem, aby tam jeszcze kiedyś wrócić. Czas jest nieubłagany więc trzeba było wracać do domu.
Relacja: Małgorzata Gacek
|
|
|
